Πάλι πένθος

Εχθές δολοφονήθηκε στο κέντρο της Αθήνας ένας άντρας που βγήκε τα ξημερώματα από το σπίτι του για να πάει να πάρει το αυτοκίνητό του και να μεταφέρει την επίτοκο γυναίκα του στο μαιευτήριο. Δεν ξέρω τίποτε άλλο γι' αυτόν. Δεν ξέρω αν ήταν ψηλός ή κοντός, εργαζόμενος ή άνεργος, Έλληνας ή Τούρκος, άσπρος, μαύρος ή χακί. Και δεν με νοιάζει τίποτε από αυτά.


Με νοιάζει όμως η απάθεια των αρχών στο θέμα της εγκληματικότητας. Πόσα θύματα χρειάζονται ακόμα για να καταλάβουν ότι έχει ξεφύγει η κατάσταση εντελώς; Και με σοκάρει που η δημοτική αρχή πιστεύει πως, με την απαλλαγή από τα δημοτικά τέλη, θα προσελκύσει νέα ζευγάρια στην πόλη! (Για να μην λέω μόνο τα αρνητικά, έχουν κάνει λόγο και για "συντονισμένες δράσεις", αλλά ξέχασαν να μας πουν ξεκάθαρα κάτι συγκεκριμένο γι' αυτές τις συντονισμένες δράσεις.)


Αγαπητέ κύριε δήμαρχε, δεν θέλω να σας ξυπνήσω από τον ύπνο σας, αλλά θα πρέπει να σας πληροφορήσω ότι, όταν κάποιος βάζει σε μία ζυγαριά από τη μία τα δημοτικά τέλη και από την άλλη τη ζωή του (και της οικογένειάς του), υπάρχει σοβαρότατο ενδεχόμενο να μην υπερισχύσουν τα δημοτικά τέλη! Συγγνώμη που σας το είπα, δεν ήθελα να σας τρομάξω!