Πρόβλημα

Ένας πολύ αγαπημένος μου φίλος είναι υποψήφιος βουλευτής.
Το καλό είναι ότι δεν ψηφίζω στην εκλογική του περιφέρεια και έτσι δεν μου ζητάει να τον ψηφίσω.
Το κακό είναι ότι ζητάει βοήθεια. Λογικό είναι, το ξέρω. Εγώ όμως δεν μπορώ, δεν θέλω, δεν μου πάει, δεν πιστεύω σ' αυτά, γενικώς δεν. Αλλά δεν θέλω να του πω ψέμματα και δεν θέλω να τον απογοητεύσω (εδώ τελειώνουν τα δεν).
Καμιά ιδέα;

Σχολείο

Και όλοι εσείς που δουλεύετε στον ιδιωτικό τομέα να μην μας στέλνετε τα παιδιά σας άρρωστα. Αν έχουν 37 να τα κρατάτε στο σπίτι. Δεν θα αρρωστήσουμε όλοι επειδή δεν έχετε τι να τα κάνετε.

Έτσι μας καλωσόρισε ο διευθυντής του δημοτικού σχολείου, ο οποίος είχε την ευγενική καλοσύνη να μας ενημερώσει για τους τρόπους μετάδοσης της νέας γρίπης, και έτσι μπορέσαμε κι εμείς οι αδαείς να πληροφορηθούμε από υπεύθυνα χείλη ότι η νέα γρίπη δεν μεταδίδεται από παιδιά δημοσίων υπαλλήλων.

Big in Japan

Από μικρό παιδί ήθελα να πάω στην Ιαπωνία. Τελικά έπρεπε να μεγαλώσω για να τα καταφέρω. Πρακτικά το πρόβλημα ήταν πάντα οικονομικό. Ευτυχώς όμως η Ελλάδα έγινε τόσο ακριβή που το ταξίδι στην Ιαπωνία έγινε πραγματικότητα.

Δεν θα γράψω πολλά επειδή είμαι προκατειλημμένη και κανένας δεν με πιστεύει όταν λέω ότι όλα ήταν τέλεια. Για να αποδείξω όμως πόσο αντικειμενικός παρατηρητής μπορώ να είμαι, θα γράψω τα αρνητικά/παράξενα που είδα στην Ιαπωνία.

1. Οι νεαρές κοπέλες φοράνε (σχεδόν όλες) μαύρο κολάν, από πάνω σορτσάκι ή φούστα, από πάνω μπλούζα, από πάνω γιλέκο ή ζακέτα, όταν η θερμοκρασία φτάνει τους 32 βαθμούς Κελσίου. Δεν τους πηγαίνει καθόλου. Άσε που οι μισές έχουν και στραβά πόδια. Από την άλλη, όσες είδα με φορέματα ήταν κούκλες (γιατί είναι σε γενικές γραμμές μινιόν και τους πηγαίνει).

2. Οι πολυκατοικίες είναι θλιβερές, γεγονός που προκαλεί εντύπωση σε μια χώρα όπου η παραδοσιακή αρχιτεκτονική έχει δημιουργήσει υπέροχα σπίτια, τα οποία έχουν διατηρηθεί σε μεγάλο βαθμό στα χωριά, ενώ οι ουρανοξύστες στις πόλεις είναι απίστευτα εντυπωσιακοί. Γιατί δεν δίνουν σημασία στο ενδιάμεσο μέγεθος, τις πολυκατοικίες, που είναι σχεδόν όλες σαν να τις πήρανε από τις χώρες του ανατολικού μπλοκ;

3. Απορία α: τα κτήρια δεν κολλάνε το ένα πάνω στο άλλο. (Να είναι μέσον προστασίας σε περίπτωση σεισμού ή μήπως για να κυκλοφορεί ο αέρας ή κάτι άλλο;)

4. Απορία β: δεν είδα σκιάχτρα στα χωράφια.

5. Στα περισσότερα καταστήματα ακουγόταν μουσική. Συνήθως ήταν ορχηστρικές εκτελέσεις beatles, abba, αλλά άκουσα και annie και μελωδία της ευτυχίας και διάφορα άλλα που δεν αναγνώρισα. Την πρώτη θέση στο τοπ-10 των ιαπωνικών τσαρτ καταλάμβανε μια κοπέλα που τραγουδούσε στα αγγλικά κάτι μεταξύ hi-5 και J.Lo. Οι υπόλοιποι τραγουδούσαν αγγλικά ή ιαπωνικά και έμοιαζαν με τον Νίβο ή την Kylie Minogue προ Cave. Και πάνω που είχα πιστέψει ότι ζω σε ένα άλλο σύμπαν, επισκεφτήκαμε Κυριακή μεσημέρι το κάστρο της Οσάκα, όπου στο προαύλιο μαζεύονταν τοπικά συγκροτήματα και έπαιζαν μουσική. Οι περισσότεροι έκαναν πρόβα με smoke on the water και should I stay or should I go (καλά, εντάξει, και coldplay που δεν μου αρέσουν και δεν θέλω να το γράψω, αλλά τουλάχιστον είναι αυτού του σύμπαντος).

Είδατε πόσα άσχημα μπορώ να γράψω;