Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Απελευθερώνονται 136 επαγγέλματα

Απελευθερώνονται 136 επαγγέλματα, λέει. Τι σημαίνει αυτό; Ότι παύουν να ισχύουν διάφοροι περιορισμοί που στην ουσία εμποδίζουν τον ανταγωνισμό. Άρα, η απελευθέρωση των 136 επαγγελμάτων σημαίνει ότι εμείς, οι καταναλωτές, θα έχουμε πρόσβαση σε καλύτερες υπηρεσίες και φθηνότερες τιμές. Λέει.

Ας το ξαναδούμε τώρα. Απελευθέρωση σημαίνει ότι παύουν να ισχύουν περιορισμοί που αφορούν: 1) τον αριθμό των προσώπων που έχουν πρόσβαση στο επάγγελμα, 2) τη σύνδεση της χορήγησης άδειας από το αν υπάρχει πραγματική ανάγκη, 3) τα γεωγραφικά όρια, 4) τις ελάχιστες αποστάσεις μεταξύ των ασκούντων το επάγγελμα, 5) τη δημιουργία περισσότερων εγκαταστάσεων από το ίδιο πρόσωπο, 6) τη διάθεση αγαθών από ορισμένου είδους επαγγελματική εγκατάσταση, 7) την άσκηση επαγγέλματος υπό συγκεκριμένη εταιρική μορφή, 8) τη συμμετοχή στο εταιρικό κεφάλαιο με κριτήριο την επαγγελματική ιδιότητα των συμμετεχόντων, 9) την επιβολή κατώτατων τιμών και 10) την υποχρέωση του ασκούντα το επάγγελμα να προσφέρει μαζί με τη δική του υπηρεσία και άλλες συγκεκριμένες υπηρεσίες.

Δεν ξέρω τι γίνεται με τους αμπιγιέρ κι αν αποτελούν κλειστό επάγγελμα (εντύπωση θα μου έκανε). Κοιτάζοντας τη λίστα των 136 επαγγελμάτων που απελευθερώνονται από 2 Ιουλίου, το μάτι μου έπεσε στους μεταφραστές. Αναρωτήθηκα λοιπόν αν ήταν ποτέ κλειστό επάγγελμα. Ισχύει για τους μεταφραστές κάποιος από τους παραπάνω περιορισμούς; Όχι. Όποιος θέλει δηλώνει μεταφραστής και αρχίζει να μεταφράζει στο σπίτι του, σε εκδοτικό οίκο, σε εταιρεία, παντού. Δεν υπάρχουν γεωγραφικά όρια ούτε ελάχιστες αποστάσεις. Η διάθεση υπηρεσιών μετάφρασης μπορεί να γίνεται από φυσικά ή νομικά πρόσωπα, δεν απαιτείται ορισμένη εταιρική μορφή, δεν υπάρχουν κατώτατες τιμές και δεν εξαρτάται από την παροχή άλλων υπηρεσιών. Τι απελευθερώνεται λοιπόν;

Το σκέφτηκα από δω, το σκέφτηκα από κει, ρώτησα, ξαναρώτησα, όλα κατέληγαν στις ταμπέλες στη Σόλωνος: Φωτοτυπίες, Δακτυλογραφήσεις, Πλαστικοποιήσεις, Μεταφράσεις. Έτσι είναι τα κλειστά επαγγέλματα;

12 σχόλια:

bernardina είπε...

Ρε συ κουμπαρούλα, ως τώρα ήμασταν κλειστοί και δεν το είχα πάρει είδηση; Και οι υδραυλικοί κλειστοί; Ρε τι μαθαίνει κανείς!
Και τώρα που ανοίξαμε τι θα αλλάξει δηλαδή;
Εκεί ήταν το πρόβλημα με τα κλειστά επαγγέλματα; Οι μανικιουρίστες, οι γομωτές πυροδότες(!!!) και οι οδηγοί θαλάσσιου ταξί(!!!!!!)πήγαιναν πίσω την οικονομία της χώρας;
Γιατί εκείνα που κάνουν πραγματικά τζιζ παραπέμφθηκαν γι' άλλη μια φορά στις καλένδες; Ε;

La koumbara είπε...

Είδες πετυχημένη συντεχνία; Ούτε τα μέλη της δεν το ήξεραν...

Αλλά για πες μου: τώρα που απελευθερώνεται αυτό το κλειστό επάγγελμα και θα πάρει μπρος η οικονομία της χώρας, ποιος θα επικυρώνει/βεβαιώνει τις πιστές μεταφράσεις; Οι "ελεύθεροι μεταφραστές" (και θα τους αναγνωρίζει το δημόσιο, π.χ. ένα δικαστήριο;), οι δικηγόροι (τι λέω τώρα;), το υπουργείο (τι άλλο θα πω σήμερα);

bernardina είπε...

Για να μιλήσω σοβαρά, ειλικρινά μέχρι σήμερα αγνοούσα ότι το επάγγελμα του μεταφραστή είναι κλειστό. Μαθαίνοντάς το, μόνο σε ένα συμπέρασμα κατάφερα (με επιφυλάξεις) να καταλήξω. Ότι το "κλειστόν" του πράγματος αφορούσε μόνο τους μεταφραστές που ανήκαν σε επίσημους/κρατικούς φορείς και τα παρόμοια. Γιατί εμείς οι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν είχαμε τέτοιους περιορισμούς. Συνεργαζόμασταν με εκδοτικούς οίκους, ιδιώτες κλπ και μεταφράζαμε τα πάντα, από συνταγές μαγειρικής και εγχειρίδια μέχρι (φυσικά) λογοτεχνία. Σ' αυτή, λοιπόν, την περίπτωση, όποιος μπορούσε να αποδείξει (με δείγμα μετάφρασης) ότι κάνει για τη δουλειά, προσλαμβανόταν. Έχω συναδέλφους που συνεργάζονται με εκδοτικό οίκο της Αθήνας ενώ μένουν στην επαρχία και στέλνουν/παίρνουν δουλειά μέσω διαδικτύου, αποδείξεις με κούριερ και αμοιβή με κατάθεση σε τραπεζικό τους λογαριασμό. Άρα, ο περιορισμός της εντοπιότητας καταρρίπτεται εκ των πραγμάτων.
Για να γυρίσουμε λοιπόν στο αρχικό ερώτημα, φαντάζομαι ότι το άνοιγμα αφορά τους μεταφραστές των υπουργείων και των... λοιπών κοινωφελών ιδρυμάτων αλλά οι τυπικές διαδικασίες (επικυρώσεις) μάλλον δεν πρόκειται ν' αλλάξουν.
Αυτά με μια πρώτη εκτίμηση, αλλά μπορεί και να πέφτω έξω.

La koumbara είπε...

Το μόνο "κλειστό" του επαγγέλματος είναι οι μεταφραστές του υπουργείου εξωτερικών και οι επικυρώσεις (των δικηγόρων). Άρα ούτε εγώ πιστεύω ότι θα αλλάξει κάτι...

Nemo είπε...

Your list is ready, my lady :)

La koumbara είπε...

1000 mercis!

demetrat είπε...

αυτά που δεν τα ξέρει ούτε ο ίδιος ο επαγγελματίας μιά χαρά ξέρουν και τα ...ανοίγουν.
Του συμβολαιογράφου , που κάθεται , του πάς όλα τα χαρτιά, έχει μιά ρετσέτα και την συμπληρώνει, του πληρώνεις το ταμείο του , και σε χαρατσώνει με το ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ μίνιμουμ καπέλλο, ανάλογα με την αξία του ακινήτου σου , και όχι με τη δουλειά που σου κάνει ...ο λειτουργός μηχέσω, δε λένε τα λαμόγια να το ανοίξουν.
Δε θέλουμε λειτουργιές ορέ.
Άμα θελήσουμε θα πάμε στις εκκλησίες
δ

Theorema είπε...

ΚΑλή μου κουμπάρα, είκοσι τόσα χρόνια και για τα ίδια θέματα συζητούμε, όπως και τότε που μοιράζαμε προκηρύξεις και κάναμε καταλήψεις και συνελεύσεις στη σχολή.
Το επάγγελμά μας ουδέποτε αντιμετωπίστηκε με την δέουσα σημασία και προσοχή.Πάντα παράπλευροι των ξένων φιλολογιών ήμασταν. Κάποιοι δεν καταλάβαιναν καν τον λόγο να υπάρχει ειδική σχολή μετάφρασης εφόσον τα τμήματα ξένων γλωσσών στις φιλολογίες έκαναν μια χαρά τη δουλίτσα.
Αιώνες μετα, ερχόμαστε αντιμέτωποι με την ίδια αδικία, την ίδια ασυνεννοησία, την ίδια παρεξήγηση και παρερμηνεία της λειτουργίας μας.
Στην Ελλάδα μεταφραστής ίσον τίποτε, παιδί για όλες τις δουλειές, ισότιμος ενός ανθρώπου με Λόουερ ή Σερτιφικά.
Μόνο στο εξωτερικό αναγνωρίζεται και τυγχάνει σεβασμού το λειτούργημά μας. Εδώ είμαστε τίποτε, εκεί σημαίνουμε επιστήμη.
Καλώς ή κακώς πιστεύω πως έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας μέχρι να συμβεί κάτι σωστό και να αναγνωριστούμε για αυτό που πασχίσαμε να γίνουμε και που ουδεμία σχέση έχει με όσα κάνουν οι άνθρωποι άλλων σχολών και άλλης εμπειρίας.

La koumbara είπε...

@ demetrat
Γι' αυτό "ανοίγουν" τους αμπιγιέρ, τους μεταφραστές και τους δύτες...

@ Theorema
Έχεις δίκιο, τα έχουμε πει, τα έχουμε ξαναπεί. Η μετάφραση στην Ελλάδα δεν είναι επιστήμη, για πολλούς είναι επάγγελμα πασπαρτού ("η κόρη μου τελείωσε τα αγγλικά, πήρε λόουερ, τώρα κάνει μεταφράσεις") και για άλλους δεν είναι καν δουλειά ("τι είπες ότι είσαι; μεταφράστρια; δηλαδή τι κάνεις;").
Το θέμα είναι ότι, ύστερα από τόσα χρόνια ασυνεννοησίας, δεν μπορούν να έρχονται τώρα να μιλάνε για "κλειστό επάγγελμα" αν δεν σκέφτονται να πάρουν το δικαίωμα επικύρωσης των μεταφράσεων από τους δικηγόρους.
Και εκεί έγκειται η απορία μου. Μήπως τελικά μιλάνε για τους δικηγόρους;;; Και αν συμβεί κάτι τέτοιο (λέμε τώρα!), θα μπορούν όλοι να βεβαιώνουν πιστές μεταφράσεις βάσει της αρχής "ό,τι δηλώσεις είσαι";

Και μια μικρή σημείωση προς αποφυγή παρεξηγήσεων: όσοι έχουμε σπουδάσει/αγαπήσει τη μετάφραση αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν εξαιρετικοί μεταφραστές που δεν έχουν σπουδάσει μετάφραση. Άλλωστε, ας μην γελιόμαστε, σε ένα τόσο ανοικτό επάγγελμα με τέτοια προσφορά, η αγορά κρατάει μόνο όσους αντέχουν!

Christina Linardaki είπε...

@Theorema
Επίσης, το "φωτοτυπίες-πλαστικοποιήσεις-μεταφράσεις" δεν έχει συντελέσει ιδιαίτερα στη διαμόρφωση μιας εικόνας για τη μετάφραση με επιστημονική βάση. Και, δυστυχώς, ακόμη κι όταν παίρνει κανείς στα χέρια του ένα εγχειρίδιο που δεν βγάζει νόημα ή ένα βιβλίο που το περιεχόμενό του έχει κυριολεκτικά χαθεί στη μετάφραση δεν αναρωτιέται. Το κοινό που αντιλαμβάνεται την πολύτιμη συμβολή της μετάφρασης είναι δυστυχώς μικρό.

Unknown είπε...

Τώρα θα δουλεύετε σε ελεύθερη μετάφραση! ;)

La koumbara είπε...

Είναι που τόσο καιρό ήταν πολιορκημένο το επάγγελμα!
Τι να πω...