Σάββατο 6 Αυγούστου 2011

Hypothermia 61 hours after the quake

Διακοπές και βιβλία.

Ξεκίνησα με το Hypothermia του Arnaldur Indridason. Ένα ωραίο θρίλερ, που του λείπει η μαύρη μαυρίλα και τα ανατριχιαστικά εγκλήματα ενός κλασικού “nordic thriller”. Αν και η πλοκή δεν παρουσιάζει τις τρομερές εκπλήξεις, ο ήρωας δεν είναι ο σούπερ-ντούπερ-ουάου των αντίστοιχων αμερικανικών (και καλά κάνει), η γραφή (μετάφραση στα αγγλικά) είναι ωραία, η σκιαγράφηση των χαρακτήρων μάλλον επιτυχής και το βιβλίο διαβάζεται γρήγορα και ευχάριστα. Ό,τι πρέπει για διακοπές. Άσε που αυτές οι χιονοθύελλες που σαρώνουν ακτές και βουνά της Ισλανδίας και καταπίνουν ανθρώπους στο πέρασμά τους δίνουν μια νότα δροσιάς στον καύσωνα.

Βέβαια, για εμάς τους αδαείς νοτιοευρωπαίους (τρομάρα μας, αλλά τέλος πάντων), ενδεχομένως προκαλεί εντύπωση πόσο απλά μιλάει ο αστυνομικός για το πρόβλημα του γιου του με το αλκοόλ και της κόρης του με τα ναρκωτικά. Ή για τις αυτοκτονίες εκεί πάνω στα βόρεια κλίματα. Αλλά έτσι είναι.

Συνέχισα με το After the Quake του Haruki Murakami.

Πρόκειται για έξι ιστορίες που το μόνο κοινό που έχουν είναι ο σεισμός στο Κόμπε το 1995, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι συνδέονται πουθενά μεταξύ τους.

Η μία μου θύμισε πολύ το "χαμένοι στη μετάφραση" - η σχέση μιας νεαρής που βρίσκει αποκούμπι σε έναν μεγαλύτερο άντρα. Ένας χαμένος σύζυγος, ένας χαμένος γιος, μια ενδοκρινολόγος, ένας τραπεζοϋπάλληλος, ένας συγγραφέας. Πρόσωπα υπαρκτά και μάλλον βαρετά. Που όμως έχουν κάτι το ξεχωριστό, και εδώ είναι που μπερδεύεται η φαντασία με την πραγματικότητα. Βλέπετε, στην πιο τραβηγμένη εκδοχή του, ο τραπεζοϋπάλληλος βρίσκει στο σπίτι του έναν γιγαντιαίο ανθρωπόλαλο βάτραχο, ο οποίος μιλάει με τσιτάτα Νίτσε, Ντοστογιέφσκι, Κόνραντ κ.λπ. Pas mal! Με μόνη διαφορά ότι, σε αντίθεση με άλλους συγγραφείς που αναρωτιέσαι τι είχαν πάρει όταν έγραφαν (π.χ. Τόλκιν, που μου αρέσει, αλλά σίγουρα κάτι έπαιρνε), ο Μουρακάμι καθιστά σαφές ότι το θέλει και το κάνει, και κάπου θα έρθει η λύτρωση.

Ομολογώ ότι η πρώτη ιστορία δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα, ενώ η τελευταία ήταν η καλύτερη. Ίσως επειδή ήταν και η πιο αισιόδοξη.

Και μετά πέρασα στα βαριά. Το 61 Hours του Lee Child. Αξίζει να διαβάσει κανείς έστω και μόνο το βιογραφικό του ήρωα Jack Reacher για να καταλάβει ότι θα περάσει καλά με ένα γρήγορο ανάγνωσμα κάτω από το αλμυρίκι σε παραλία της Λέρου, για την οποία θα τα πούμε αργότερα.

Έτσι δεν πρέπει να είναι οι διακοπές;

18 σχόλια:

demetrat είπε...

ο τυπάκος μπαίνει μέσα σε ένα πετ σοπ και κοιτάει τα ζωάκια.
Βλέπει σε ένα κλουβί ένα σκυλάκι με 50 ευρα.
Σε ένα άλλο γατάκι με 100 ευρά
Σε ένα άλλο ξανά σκυλάκι με 500 ευρά
Σε άλλο ξανά γατάκι 400 ευρά.
Στο επόμενο , ένα βατραχάκι πράσινο , 1500 ευρά.
Τρελλαίνεται ο τυπάκος , ρωτάει τον πωλητή.
-Καλά , τι στο καλό κάνει το βατραχάκι και κοστίζει τόσο;
-Μίλάει ελληνικά, και κάνει τις καλύτερες πίπες.
-Σοβαρά ρε άνθρωπε;
-Σοβαρότατα.Αν δεν μείνετε ευχαριστημένος να το φέρετε πίσω.
.........................
Το παίρνει που λες ο καλός σου στο κουτάκι του και το πάει σπίτι.
Κατευθείαν στο μπάνιο.
Έκατσε καμμιά ωρα εκεί μέσα, βγήκε ρέκλα, και έκατσε να φάει αμίλητος με τη συμβία.
Το ίδιο βιολί κάθε μέρα.
Την δέκατη γύρισε σπίτι με έναν τσελεμεντέ, πήρε το βατραχάκι και κλειδώθηκε στο μπάνιο .
Την τρίτη μέρα , τα παίρνει η σύζυξ, κάθεται απόξω και κρυφακούει.
...-παίρνουμε το κρεμμύδι το ψιλοκόβουμε και το ρίχνουμε στο βούτυρο που τσιτσιρίζει.
.....
Ορμάει , ανοίγει την πόρτα , και βλέπει το συζυγα ξεβράκωτο με την ξερή τούρλα, το βατραχάκι καθισμένο στο μπιντέ, να τον κοιτάει προσεχτικά, και κείνον να διαβάζει τον τσελεμεντέ....

-ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ ΠΕΡΑ ΡΕ ΤΟΣΕΣ ΜΕΡΕΣ;
Εκείνος την κοιτάζει με αηδία , και της πετάει στα μούτρα.

-Κοίτα μωρή...έτσι και το μάθω και να μαγειρεύει , να τα μάσεις και να τσακιστείς να πάς στη μάννα σου.


...................
Αυτό μόλις μούρθε με το ανθρωπόλαλο βατραχάκι του, σόρυ αλλά δεν βγάζω όλα τα γραφόμενα γιατί μου πέταξες τα μάτια όξω με τη μαύρη γραμματοσειρά.
φιλιά
δ

Ανώνυμος είπε...

Δικιο εχει ο προλαλήσας, γραμματοσειρα thriller. Μας εξοντωσες. Καλά να περάσεις!

mamma είπε...

Ευγε demetrat, ήταν ό,τι έπρεπε αυτό το δροσερό απόγευμα :)))))))))))))

demetrat είπε...

καλημέρα σε όλους.
όπως βλέπω (γιατί τώρα βλέπω) η κουμπάρα μας λυπήθηκε.
:))

μάμα
σ' πολύ ευχαριστώ διά το εύγε.
Δροσερά απογεύματα !!!!!!!θέλω ένα επιγόντως.
:))
δ

La koumbara είπε...

@ demetrat
Τέλειο!


ΥΓ Δηλαδή αυτό σου ήρθε στο νου με τη σοβαρή βιβλιοκριτική μου ;)


@ Atasthalos
@ mamma
Συγγνώμη για το βασανιστήριο, δεν έγινε επίτηδες - τώρα τα άσπρισα όλα (λέτε να δούμε καμιά άσπρη μέρα;)

La koumbara είπε...

@ demetrat
Βρε Δημητρούλα, εσύ που είσαι σοβαρός άνθρωπος και εδώ μέσα μόνο σοβαρά πράγματα λέμε, για πες μου, πώς θα καταφέρω φέτος να μην δολοφονήσω έναν βασιλικό πλατύφυλλο σε γλάστρα που τον ποτίζω δυο φορές την ημέρα γιατί με τη ζέστη μαραζώνει σε χρόνο μηδέν;

(κάθε χρόνο παίρνω βασιλικό και κάθε χρόνο τον ψοφάω, η ανεπίδεκτη κηπουρός...)

Theorema είπε...

Αυτό το Pas mal σου με σκότωσε...
Αλήθεια στο λέω, ένιωσα παράξενα. Τόσο γλυκά... :)
Σαν να σε άκουσα.
Καλές αναγνώσεις, κοριτσάκι. Και καλή ξεκούραση, άδειασμα από έγνοιες και βιασύνες.
Σε φιλώ.

demetrat είπε...

ααααααααα επιτέλους και μιά σοβαρή ερώτηση.

πρώτον δες αν η γλάστρα του , του φτάνει.ΔΗΛΑΔΗ ΑΝ ΕΧΕΙ ΠΗΞΕΙ ΑΠΟ ΡΙΖΙΔΙΑ.
συνηθως δεν τους φτανει το νερο (αφου λες πως τον ποτιζεις 2 φορες ) οταν ειναι τιγκα στη ριζα.
δεύτερον κιαν ισχυει αυτο.
θα παρεις μια διπλασια γλαστρα, θα βαλεις λιγο χωμα στον πατο, και μετα θα αναποδογυρισεις (αποτιστη την προηγουμενη )κι αφου την χτυπησεις γυρω γυρω απεξω με το χερι σου να ξεκολησει,στην παλαμη σου.Με τον κορμο του βασιλικου αναμεσα στον δειχτη και τον μεσαιο και θα κρατησεις το χωμα αναποδα.
οκ, φυγαμε.
Τον βαζεις καπακι η παλαμη λεμε τωρα και καθεται στην καινουρια γλαστρα .Μετα ριχνεις με προσοχη χωμα γυρω γυρω. και απο πανω μεχρι να γεμισει.Μετα ενα καλο ποτισμα να κατακατσει το καινουργιο χωμα στα ριζιδια.αν χρειαστει ξαναβαλε.

η άλλη εκδοχή είναι να τά έχεις κάνει ψιλοσκατά εξ αρχής (σόρυ λέμε)
που σημαίνει.Τον άφησες στον ήλιο , και έχει ανθίσει.
Συνήθως τον βασιλικό τον κορφολογάμε συνεχώς.Μέχρι που γίνεται μετά συγχωρησεωςν ναααα.
αρα, κοβε του συνεχεια τις κορφες να μη κανει μπουμπουκι.Με το ψαλιδάκι .
γιά ό,τι άλλο μετά χαράς.
χα χα χα ΄τώρα που μούρθε.Βρήκα στην κύπρο μια ράτσα βασιλικου που γινεται κανα μέτρο και τον λένε αθάνατο γιατί τον κρατάς με καλά κουρέματα πεντέξη χρόνια!!!!!!!!!!
φιλιά.

υ.γ
χαχα χααααα ναι ναι , ήταν το πρώτο λάμψους που μούκανε η κριτική σου.
:)))
δ

demetrat είπε...

παρεμπιπτόντως.
τον ψοφάς δεν τον ψοφάς....Κάθε χρόνο παίρνουμε βασιλικό μανάρι μου.Συνηθέστατα είναι μονοετή φυτά
:))
δ

La koumbara είπε...

@ demetrat
Ευχαριστώ πολύ!

(τι χρόνο; στόχος μου είναι να μην τον δολοφονήσω μέσα στο μήνα)

La koumbara είπε...

@ theorema
Ευχαριστώ μα πετίτ!
Έχω άλλη μία εβδομάδα ανάγνωσης άνευ περισπάσεων (και είσαι στα άμεσα σχέδιά μου)

Christina Linardaki είπε...

Αφού κατάφερες να διαβάσεις τρία βιβλία σε δυο βδομάδες... εύγε σου! Αυτό για μένα είναι το πιο αξιοσημείωτο απ' όλα.

La koumbara είπε...

@ cleareaching
... πρόσεξες και τι αναγνώσματα ...

Unknown είπε...

Υποννοείς ότι παίρνω κάτι;;; :o

:p

La koumbara είπε...

@ Darthiir the Abban

;;;; !!!


(εν αναμονή του vol.2)

Unknown είπε...

Τσκ τσκ τσκ... Αδιάβαστη!


(Δώσαμε, δώσαμε)

La koumbara είπε...

@ Darthiir the Abban

Όντως αδιάβαστη. Θα μου πάρει λίγο καιρό και θα σου πω :)

Unknown είπε...

lol

Άσε που το τέλος δεν έχει ακόμα γραφτεί, ενώ η αρχή θέλει ξαναγράψιμο γιατί ήταν απλό πειραμα ;)