Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

Παιχνίδια

Η cibus προσκάλεσε τον Δημήτρη σε ένα μπλογκοπαίγνιο και του ζήτησε να γράψει 10 πράγματα που αγαπά. Ωραία. Ο Δημήτρης με τη σειρά του με προσκάλεσε να λάβω μέρος στο παιχνίδι - και δεν θα μπορούσα να πω όχι σε κάποιον που τρώει takoyaki!

1. Πρώτη και καλύτερη έρχεται η οικογένειά μου. Ίσως να φταίει η ηλικία, ίσως ότι δεν μου έχουν μείνει πολλά απωθημένα, αλλά η οικογένειά μου είναι το νούμερο 1. Τόσο απλά.

2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10.
Οτιδήποτε έχει σχέση με την Ιαπωνία. Τό'παθα από μικρή - πρέπει να ήμουν κοντά στα 5 όταν ο πατέρας μου έφερε ένα ημερολόγιο με ιαπωνικά τοπία και ακόμα θυμάμαι ότι είχα συγκλονιστεί. Και από τότε δεν λέει να μου περάσει. Θα ήθελα να μάθω τζούντο, αϊκίντο, μέχρι και ικεμπάνα, να τυλίγω σούσι χωρίς να μου διαλύεται, να αντέχω το καυτό νερό των onsen, να έχω κανα-δυο κατάνα, να μπορώ να μιλάω και να γράφω σωστά ιαπωνικά - γιατί ακόμα και αυτά που ήξερα τα έχω πλέον ξεχάσει. Πρέπει να κορνιζάρω το δίπλωμα για να με πιστεύουν ότι κάποτε κάτι ήξερα ("έχω και δίπλωμα, πάμε μια βόλτα;"). Εκτιμώ απεριόριστα την ησυχία και τον σεβασμό που υπάρχει παντού σε αυτή τη χώρα. Και κυρίως θαυμάζω το γεγονός ότι μπαίνεις στο μετρό και δεν είσαι υποχρεωμένος να ακούσεις τη νυχτερινή νοσοκόμα να μιλάει στο κινητό της και να λέει πόσα κλύσματα έκανε στη βάρδιά της. Παλαιότερα ήθελα να ζήσω στην Ιαπωνία αλλά μέχρι στιγμής έχω πάει μόνο μία φορά, και αυτό για 10 ημέρες. Τώρα είμαι μια σοβαρή μαμά και περιμένω μήπως πάει για σπουδές καμία από τις κόρες για να βρω την ευκαιρία να 'πάω στο παιδί'.

Οτιδήποτε έχει σχέση με την Ισλανδία. Αυτό δεν τό'παθα από μικρή, μου προέκυψε στην πορεία και επιδεινώθηκε όταν επισκέφτηκα τη χώρα. Να πάτε!

Το καλό φαγητό - δεν έχω βρει ακόμα τι δεν τρώω, αλλά εκτιμώ ιδιαίτερα τα καλά υλικά και το καλό μαγείρεμα και είμαι πλέον πεπεισμένη ότι η συνταγή δεν χρειάζεται να είναι περίπλοκη για να είναι καλό το φαγητό. Το καλύτερό μου: καλοψημένη πίτα χωρίς λίπη, ζουμερό χοιρινό, μυρωδάτη ντομάτα, φρεσκοκομμένο κρεμμύδι, δυνατό τζατζίκι, κόκκινο καυτερό πιπέρι.

Τα ταξίδια γενικά. Δικά μου ή άλλων. Θυμάμαι απίστευτες λεπτομέρειες από μέρη που έχω επισκεφθεί και μπορώ να ακούω με τις ώρες ταξιδιωτικές εμπειρίες τρίτων. Φτάνει να μην μου μιλάνε για ταξίδια με γκρουπ που αγοράζουν καλαθούνες και χαλιά σε κα-τα-πλη-κτι-κές τιμές από το Μαρακές και να μην πρόκειται για ανθρώπους που πάντα καταλήγουν "ωραία ήταν, αλλά μια χοιρινή βρε παιδί μου δεν φάγαμε!".

Τα βιβλία. Διαβάζω τα πάντα εκτός από γυναικεία λογοτεχνία - τώρα τελευταία δείχνω μια ιδιαίτερη προτίμηση στα ιστορικά μυθιστορήματα αλλά, πού θα πάει, θα μου περάσει.

Μπουρδολογίες. Μου αρέσει απίστευτα να φιλοσοφώ μπουρδολογώντας με καλή παρέα και καλό κρασί.

Κακίες και καφριλίκια. Νομίζω ότι δένει με το προηγούμενο γιατί η καλή παρέα και το καλό κρασί, ύστερα από μπόλικο φιλοσοφάιζινγκ, θα καταλήξει στο καφριλίκι.

Οι ξεκάθαροι άνθρωποι και οι ξεκάθαρες καταστάσεις. Έχω βαρεθεί τα «άλλο λέω και άλλο εννοώ», τα «δεν ήθελα να πω αυτό», τα «νιώθω ότι δεν καταλαβαίνεις». Η ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι περίπλοκη. Απλουστεύστε την!

Δεν είμαι σίγουρη ότι ξέρω ποιους να προτείνω, από την άποψη ότι οι περισσότεροι είναι παλιοί (στον χώρο) και δεν ξέρω τις διαθέσεις τους. Παρ' όλα αυτά, αν θέλουν ας γράψουν κάτι οι αγαπητοί

cleareaching

tomboy

αγρικουλτούρα

island

νατασσάκι

Καλή εβδομάδα!


10 σχόλια:

demetrat είπε...

μη με τρελλαίνς με τα παιχνίδια κουμπάρα μου.Τρέχω να συμμαζευτώ , και να γίνω αποδημητικό στο νότο.
Μεγάλη μου η τιμή γιά την προτίμηση,αλλά θα αναλάβω όταν βρω την ώρα να ανασάνω απ τη Λεμεσό τώρα.
φιλιά πολλά.
δ

La koumbara είπε...

Με το καλό να πας και με το καλό να μας ξανάρθεις!

dimitris.jp είπε...

μπορω να πω πως ενθουσιαστηκα με ολα οσα εγραψες.

ειμαι σιγουρος οτι τα παιδια σου εχουν μια παρα πολυ ενδιαφερουσα μαμα! τυχερα :)

θα φροντισω να παω ισλανδια στο μελλον. ειναι στοχος!

bernardina είπε...

1) Συμμερίζομαι τη μούρλια σου με την Ιαπωνία "επί της αρχής" -εγώ κάτι ανάλογο έχω πάθει με την Ισπανία. (δυο γραμματάκια κάνουν όλη τη διαφορά, χεχε)
2) Συμμερίζομαι όλες τις υπόλοιπες μούρλιες σου σε ποσοστό 90%. (Αναγκαστικά διαβάζω γυναικεία λογοτεχνία, χεχε)
ΥΓ. Εκείνα τα αραμαϊκά μέσα στις αγκύλες και τις παρενθέσεις τι στον άνεμο είναι;
ΥΓ2. Μια χαρά τα πας με τις... απλές μαγειρικές. Πότε με το καλό η επόμενη; (αν και εκκρεμεί η ανταπόδοση της φιλοξενίας -αλλά να 'ξερες πόσο μ' αρέσει να με ταγίζουν κάπου κάπου κι εμένα ;-).

La koumbara είπε...

Δημήτρη
Δεν ξέρω αν είμαι, αλλά θα ήθελα και τα παιδιά μου να με βλέπουν σαν ενδιαφέρουσα μαμά.
Όταν αποφασίσεις να πας στην Ισλανδία πες μου να σου προτείνω διαδρομή.

bernardina
Κάποιος δάκτυλος εμφάνισε τα αραμαϊκά μέσα στις αγκύλες. Χθες βράδυ δεν ήταν εκεί! (αλήθεια, σου έχω πει ότι κάποτε σκεφτόμουν να σπουδάσω θεολογία για να μάθω και αραμαϊκά; μετά μου πέρασε και αυτό...)
Πολύ θα ήθελα να διαβάσω τις δικές σου 10 αγάπες. Αν θες μπορείς να γράψεις εδώ. (θα είναι μέσα η μπιρίμπα;)

Christina Linardaki είπε...

Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομη. Λ(ι)οιπόν:

1. Η οικογένεια uber alles. Κυρίως τα παιδιά μου, βέβαια, όλοι οι άλλοι έπονται.

2. Οι φίλοι μου.

3. Το φιλοσοφείν - που ενίοτε γίνεται αμπελοφιλοσοφείν - αλλά έχω την τάση όλα τα αναγάγω σε φιλοσοφικά ζητήματα.

4. Το καλό φαγητό, θα συμφωνήσω μαζί σου.

5. Το ρέικι και γενικά οι εναλλακτικές θεραπείες που έχουν κάποια βάση και στηρίζονται σε κάποια φιλοσοφία.

6. Τα ταξίδια οπουδήποτε και οποτεδήποτε (έλα καλέ να πάμε τα παιδάκια μας στη Φινλανδία το χειμώνα...).

7. Να γράφω και να βλέπω το όνομά μου τυπωμένο κάτω από τα γραπτά μου - τουτέστιν να γράφω για να δημοσιεύονται τα κείμενά μου.

8. Οι καταδύσεις και η ορειβασία (ή του ύψους ή του βάθους ένα πράμα)! Το δεύτερο το έχω ήδη επιχειρήσει και το πρώτο θα το επιχειρήσω οσονούπω - περιμένω να γίνει ο γιος μου 8 ετών...

9. Η δικαιοσύνη και

10. Το να αντέχει κανείς να είναι ευγνώμων.

(ίσως όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά!)

bernardina είπε...

Πρώτη, μόνη πάνω πάνω και εκτός κατηγορίας αφού είναι μια κατηγορία από μόνη της, η ανεκτίμητη αδελφή μου.

Παρακάτω τώρα:

1)Η εκατοντούτης γιαγιά που με μεγάλωσε όταν οι γονείς μου έλειπαν 5 χρόνια για επαγγελματικούς λόγους του πατέρα μου.
2)Σαφώς οι τρεις (σωματοφύλακες) φίλες με τις οποίες μεγαλώσαμε μαζί και συνδιαμορφωθήκαμε στηρίζοντας η μία την άλλη στις δύσκολες στιγμές και πολλαπλασιάζοντας τη χαρά της στις ευτυχισμένες. Αυτές που αποτελούν τον "εσώτερο κύκλο". Και συνολικά όλοι οι "άνθρωποί μου" που είναι πάντα εκεί και για μένα αποτελούν τη μεγαλύτερη επένδυση της ζωής μου.
3)Η λογοτεχνία και εν γένει ο γραπτός λόγος.
4)Η μουσική.
5)Η επαφή με τη φύση σε κάθε της έκφανση και ιδιαίτερα οι ατελείωτες βόλτες μέσα στα δάση...
6)Το καλό φαγητό (και να το μαγειρεύω και να το απολαμβάνω -κατά προτίμηση με παρέα!)
7)Ό,τι αποτελεί πρόκληση για τις διανοητικές και σωματικές δυνάμεις μου και με πάει πάντα ένα βήμα πιο πέρα από εκεί που βρίσκομαι.
8)Τα ταξίδια, τα ταξίδια, τα ταξίδια.
9) Ό,τι δεν έχω γνωρίσει ακόμα και περιμένω με παιδιάστικη ανυπομονησία...
10) Το "ευχαριστώ" -ειδικά όταν το λέω.

La koumbara είπε...

cleareaching
Θυμήθηκες αυτό που ήθελες να μου πεις ότι λείπει από τη λίστα μου; Το βρήκα στη δική σου: η δικαιοσύνη.

bernardina
Αυτό το νούμερο 7 κάτι μου λέει...

Unknown είπε...

Ωχ τώρα το είδα! Έχω μέρες να κυκλοφορήσω στη πιάτσα...

Εκεί που έγραφες "τα ταξίδια" εγώ διάβασα "τα ξύδια". Μετά διάβασα " δικά μου ή άλλων", και είπα μπάστα παρτ'αλλιώς, κάπου το 'χασες.

Αμα ξεπήξω από τη δουλειά, κάτι θα καταφέρω να γράψω.

Φιλιά!

La koumbara είπε...

Η πιάτσα σας περιμένει αγαπητή - ξέπηξε εσύ και μην σε μέλλει!

(καλό αυτό με τα ξύδια...)