Άρθρο 16

Τι τρώμε σήμερα;
Ρεβύθια.
Ωχου βρε μαμά, δεν θέλω ρεβύθια.
Καλά, κάτσε τώρα να τα φάμε και να μου πεις τα νέα σου από το σχολείο.
Που λες μαμά, ο δάσκαλος σήμερα δεν θα μας έδινε φωτοτυπίες, αλλά ο Κώστας έφερε χαρτί και μας έδωσε.
...
Κατάλαβες τώρα; Και εμείς πρέπει τώρα να κάνουμε ασκήσεις επειδή ο Κώστας έφερε χαρτί!
...
Δεν είναι δίκαιο!
Τώρα, αν σου πω ότι δεν κατάλαβα τίποτα, θα με πιστέψεις;;;

Και δίνονται οι απαραίτητες εξηγήσεις:

Ο νέος δάσκαλος της κόρης Α (ο έβδομος που αλλάζει στα έξι χρόνια του δημοτικού) εξήγησε προχθές στα παιδιά της τάξης ότι, αν και πολύ θα ήθελε, δεν μπορεί να τους δίνει φωτοτυπίες με περισσότερες ασκήσεις για να κάνουν στην τάξη ή στο σπίτι. Γιατί; (από τη στιγμή που οι φωτοτυπίες αποτελούν συνήθη τακτική σε όλες τις τάξεις του δημοτικού; Για όσους δεν το ξέρουν να πούμε ότι όλοι αναγνωρίζουν ότι τα σχολικά βιβλία είναι μάλλον της πλάκας και οι δάσκαλοι που θέλουν να εξηγήσουν πέντε πράγματα στα παιδιά είτε βγάζουν φωτοτυπίες από λυσάρια είτε κατεβάζουν ασκήσεις από το ιντερνετ - ευτυχώς υπάρχουν πολλοί καλοί δάσκαλοι που ανεβάζουν ύλη και ασκήσεις για όλες τις τάξεις κι έτσι σωζόμαστε κι εμείς ...) Διότι απλούστατα το σχολείο δεν έχει χαρτί για το φωτοτυπικό!
Ο μικρός Κωστάκης λοιπόν το είπε στη μαμά του, η μαμά το επιβεβαίωσε με τον δάσκαλο (γιατί δεν το είχε πιστέψει με την πρώτη η γυναίκα), πήγε στο χαρτοπωλείο, πήρε ένα πακέτο χαρτί φωτοτυπικού και το έστειλε με τον γιο της στο σχολείο.
Φυσικά, μην γελιέστε. Ο δάσκαλος ζήτησε από τα παιδιά να φτιάξουν ένα ταμείο και να συγκεντρώνουν χρήματα, όσα μπορεί το κάθε παιδί, ώστε να αγοράσουν τόνερ για το φωτοτυπικό όταν τελειώσει αυτό που έχουν.
Ποια λέξη ψάχνω; Ποια λέξη ψάχνω; Ξεφτίλα μήπως;