Τώρα που σχεδόν όλα τα αθλήματα έχουν γίνει ολυμπιακά, σκέφτηκα να προτείνω κι εγώ ένα στη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, γνωρίζοντας ότι πληροί όλες τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για την έγκριση νέων αθλημάτων.
Τι χρειάζεται:
- 3 άρρωστα παιδιά (παίζεται και με λιγότερα καθώς με τα άρρωστα παιδιά ισχύει το ουκ εν τω πολλώ το ευ, αλλά εδώ θα πρέπει να γράψουμε ένα βιβλίο κανονισμών που να λαμβάνει υπόψη συναρτήσεις πυρετού, βήχα, καταρροής και γκρίνιας - νομίζω ότι και τα βρέφη σε περίοδο οδοντοφυΐας μπορούν να γίνουν δεκτά).
- 1 ζευγάρι γονέων
- 1 καναπές κατά προτίμηση τριθέσιος
- 1 καλοφουσκωμένο μπαλόνι (εμείς διαθέτουμε πολλά μπαλόνια σε ροζ-μωβ-φούξια με πριγκίπισσες, αλλά ό,τι μπαλόνι κι αν έχετε γίνεται δεκτό)
Πώς παίζεται το παιχνίδι:
Οι γονείς βάζουν τα παιδιά για ύπνο, παίρνουν από μία μπύρα (δεκτά και άλλα ποτά) και κάθονται στον καναπέ, μακρυά ο ένας από τον άλλον έτσι ώστε να μην υπάρχει καμία σωματική επαφή (αυτό είναι πολύ σημαντικό) και τοποθετούν ανάμεσά τους το μπαλόνι. Κατόπιν αρχίζουν να πετούν το μπαλόνι ο ένας στον άλλον και προσέχουν να μην το πιάνουν, απλώς να αποκρούουν προς την πλευρά του συμπαίκτη τους. Στόχος είναι να μην τους πέσει το μπαλόνι στο πάτωμα και να μην χρειαστεί να σηκωθούν από τον καναπέ. Αυτά τα δύο αποτελούν λόγους αποκλεισμού. Το παιχνίδι ολοκληρώνεται όταν δεν μπορούν να παίξουν άλλο.
Γιατί πρέπει να γίνει δεκτό ως ολυμπιακό άθλημα:
Προωθεί το ομαδικό πνεύμα, αφού παίζεται από ζευγάρια.
Προωθεί την ευγενική άμιλλα, αφού το ζευγάρι μπορεί να έχει αντίπαλο άλλο ζευγάρι - σε αυτή την περίπτωση κερδίζει το ζευγάρι που θα αντέξει περισσότερη ώρα.
Προωθεί τις οικονομικές πτυχές των ολυμπιακών αθλημάτων, καθώς τα μπαλόνια μπορούν να φέρουν το σήμα του σπόνσορα.
Βασική σημείωση:
Σε αντίθεση με το τέννις, εδώ επιτρέπονται οι βρισιές.
ΥΓ Ναι, το 2010 δεν ξεκίνησε ακριβώς όπως θα ήθελα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου