Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

Ηπειρώτικη χορτόπιτα

Όταν γέννησα την κόρη Β και είχα όλη την καλή διάθεση να κεράσω όλον τον κόσμο, διαπίστωσα ότι ο γιατρός δεν έτρωγε τίποτα. Δεν σου αρέσουν τα γλυκά; Όχι ιδιαίτερα– άλλωστε όλο γλυκά τρώμε στα μαιευτήρια. Πες μου πιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό να σου το φτιάξω όταν γυρίσω σπίτι. Ηπειρώτικη χορτόπιτα. Τι ήθελα και ρώτησα; Είπα ότι είμαι Ηπειρώτισσα; Είπα ότι ξέρω από πίτες; Είπα ότι ξέρω από χόρτα; Εκεί που περίμενα να μου ζητήσει κανένα ντολμαδάκι γιαλαντζί (άντε κανένα σουτζουκάκι), βάλθηκα να ψάχνω να βρω τι θα πει ηπειρώτικη χορτόπιτα. Βρήκα διάφορες συνταγές, ρώτησα Ηπειρώτες, δοκίμασα, έκανα παραλλαγές (έπρεπε να μπορώ να βρω και τα χόρτα που δεν λένε να φυτρώσουν στα σούπερ μάρκετ της Αθήνας) και κατέληξα σε μία πίτα χωρίς φύλλο που βέβαια δεν ξέρω αν μπορεί να ονομαστεί ηπειρώτικη χορτόπιτα, αλλά του γιατρού του άρεσε – και εμάς άλλωστε. Ξεκινάμε λοιπόν: ¾ σπανάκι 2 ματσάκια καυκαλήθρες 2 ματσάκια μυρώνια 1 ματσάκι άνηθο 1 ματσάκι δυόσμο 1 μάτσο φρέσκα κρεμμυδάκια 3-4 τρυφερά πράσα ½ φέτα ½ κεφαλογραβιέρα Καλαμποκάλευρο Γάλα Αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο Λάδι Πλένουμε, καθαρίζουμε και κόβουμε όλα τα χορταρικά – αν το κάνετε αυτό, μπράβο, σας αξίζουν συγχαρητήρια, όλα τα υπόλοιπα είναι εύκολα. Παίρνουμε μια μεγάλη κατσαρόλα, ρίχνουμε λίγο λάδι και βάζουμε τα πράσα και τα κρεμμυδάκια να μαραθούν. Προσθέτουμε το σπανάκι να βγάλει τα νερά του και στο τέλος τα μυρωδικά. Επαναλαμβάνω ότι δεν τα μαγειρεύουμε, θέλουμε μόνο να μαραθούν. Βάζουμε στην κατσαρόλα μισό φλυτζάνι καλαμποκάλευρο (ρουφάει τα υγρά και ομογενοποιεί το μίγμα) και από μια γερή χούφτα τριμμένη φέτα και κεφαλογραβιέρα, αλάτι (τα χορταρικά θέλουν αλάτι, αλλά φροντίστε να μην το κάνετε λύσσα με τα τυριά) και πιπέρι. Απλώνουμε στον πάτο ενός ταψιού πολύ λίγο καλαμποκάλευρο και ρίχνουμε από πάνω το μίγμα. Θεωρητικά μπορεί να ψηθεί έτσι όπως είναι, αλλά συνεχίζουμε με μια μπλόφα μπεσαμέλ που έχει ως εξής: Στην ίδια κατσαρόλα με πριν (που πλέον είναι άδεια και μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε – δεν θα λερώνουμε χιλιάδες κατσαρόλες για ένα φαγητό!) βάζουμε 2-3 ποτήρια γάλα, μισό φλυτζάνι καλαμποκάλευρο, λίγο μοσχοκάρυδο και ανάβουμε το μάτι. Ανακατεύουμε την ‘μπεσαμέλ’ με τον αυγοδάρτη και σβήνουμε τη φωτιά όταν αρχίσει να πήζει. Τραβάμε την κατσαρόλα από το μάτι, προσθέτουμε από άλλη μία χούφτα από τα τριμμένα τυριά, ανακατεύουμε και την απλώνουμε στο ταψί πάνω από το μίγμα με τα χορταρικά. Ψήνουμε στους 175 πάνω κάτω για 30-40 λεπτά (μέχρι να ροδίσει από πάνω). Καλή όρεξη!

5 σχόλια:

demetrat είπε...

αγαπημένη μου , πως τα κατάφερες και έκανες, μπλατσαριά, σπανακόπιττα,χορτόπιττα,και παστίτσιο (ένεκα η μπεσαμέλ)μαζί;
Είμαι χιλιοσίγουρη πως έφτιαξες κάτι πεντανόστιμο.Αλλά ηπειρώτικη; και χορτόπιττα;δι μι φαίνιτι.
:)))))
δ

νατασσΆκι είπε...

δεν ξέρω αν είναι ηπειρώτικη ή χορτόπιτα ή και τα δύο, αλλά θα το δοκιμάσω
(μπορεί και χωρίς τη μπεσαμέλ)
:))))
Τα φιλιά μου στις κόρες (όλες ;-))

La koumbara είπε...

Δήμητρα
Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο περίμενα το δικό σου σχόλιο!
Πλέον είμαι απόλυτα σίγουρη ότι δεν θα μου την προσφέρει κανένας Ηπειρώτης. Πάω να ψάξω τι εστί μπλατσαριά...

Νατάσσα
Ύστερα από το γαριδοκριθαράκι-λαπά, ένιωθα ότι σας χρωστούσα κάτι πιο γευστικό :)

Unknown είπε...

Ναι ναι μπατσάρα (μπλατσαριά;;;) έφτιαξες στο πιο... εχ... "πλούσιό της" :p

Αλλά σοβαρά, με καλαμποκάλευρο δεν την πάω, την προτιμώ με φύλλο!

La koumbara είπε...

Εμάς πάλι το καλαμποκάλευρο μας έσωσε γιατί οι δύο μικρές δεν τρώνε φύλλο, οπότε κάπως έπρεπε να το λύσουμε.

Είδα τι είναι οι μπατσάρες, δίκιο έχεις, είμαι πλέον απόλυτα σίγουρη ότι δεν είναι ούτε ηπειρώτικη ούτε χορτόπιτα, αλλά εξακολουθεί να μας αρέσει :)